Czy na drodze prywatnej można postawić znak drogowy?

Znaki to nieodłączny element infrastruktury drogowej. O ile ich obecność na drogach publicznych jest oczywista i zrozumiała, tak w przypadku dróg prywatnych zazwyczaj budzą pewne wątpliwości. Dziś odpowiem na często zadawane pytanie, czy na drodze prywatnej można postawić znak drogowy i kto może to zrobić?

Co to jest droga prywatna?

Droga prywatna, nazywana też drogą niepubliczną, jak sama nazwa wskazuje to droga, która nie jest własnością państwa. Właścicielem takiej drogi może być osoba prywatna lub kilka osób, co ma zazwyczaj miejsce, gdy do kilku posesji prowadzi jedna droga. Może być też ona własnością przedsiębiorstwa lub organizacji, np. droga wewnętrzna na parkingu należącym do konkretnej firmy.

Czy na drodze prywatnej obowiązują przepisy ruchu drogowego?

Jeżeli droga prywatna nie jest oznakowana jako “strefa ruchu” lub “strefa zamieszkania”, nie będą obowiązywać na niej przepisy ruchu drogowego. Na drogach prywatnych nadal jednak podlegamy kodeksowi cywilnemu, stąd też nie unikniemy kary za spowodowanie wypadku, wyrządzenie szkody, czy też jadę w stanie nietrzeźwości.

Pamiętajmy także, że skoro droga jest prywatna, to podlegamy także zasadom, które wprowadził na niej jej właściciel, w szczególności ograniczeniu prędkości i znakom nakazu (zazwyczaj na drogach parkingowych), czy też często stosowanym znakom “zakazu wjazdu dla osób nieupoważnionych”. Choć, z reguły policja i straż miejska nie wystawia mandatów na drogach prywatnych, to gdy zaparkujemy samochód np. na drodze prywatnej, ze znakiem “zakazu wjazdu” musimy liczyć się z tym, że interwencja policji, a nawet holowanie na lawecie będzie już uzasadnione. W takiej sytuacji właściciel terenu może powołać się na:

• 193 Kodeksu Karnego dotyczący naruszania miru domowego;
• 156 Kodeksu Wykroczeń dotyczący niszczenia zasiewów, sadzonek lub traw;
• 157 Kodeksu Wykroczeń dotyczący nieopuszczenie wbrew żądaniu cudzego terenu.

Czy droga prywatna musi być oznakowana?

Droga prywatna nie musi być oznakowana, choć jej właściciele coraz częściej decydują się na oznakowanie tj. “zakaz wjazdu” czy też “strefa ruchu”. Ten ostatni znak wprowadza na drodze konieczność dostosowania się do przepisów ruchu drogowego. Warto również zadbać o znaki zakazu wjazdu i znaki informujące, o terenie prywatnym, ponieważ to dzięki nim możemy powołać się na art. 193 KK.

Na drogach prywatnych oprócz znaków drogowych ich zarządcy bardzo często  umieszczają urządzenia bezpieczeństwa ruchu drogowego tj. progi zwalniające, słupki parkingowe, a także sygnalizację świetlną (np. na dużych parkingach). Dobrym rozwiązanie jest także montaż blokad parkingowych, które można zastosować zamiast szlabanu przy wjeździe na drogę prywatną.

Kto wydaje zgodę na postawienie znaku drogowego?

Na postawienie znaku drogowego na drodze zgodę musi wydać odpowiedni organ zarządzający ruchem drogowym — gmina, starostwo powiatowe, czy też urząd miasta. Osoba prywatna może złożyć wniosek z prośbą o postawienie znaku drogowego na drodze publicznej, jeżeli istnieją ku temu przesłanki. Zgoda taka jest konieczna także w przypadku znaków i urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego stawianych na pograniczu dróg publicznych z prywatnymi, np. gdy chcemy postawić lustro drogowe przy wyjeździe.

W przypadku drogi prywatnej nie ma takiej konieczności. Właściciel może ją oznakować samodzielnie, musi jednak przestrzegać przepisów o ruchu drogowym, a także zamontować znaki, które są takie same jak te stosowane w przestrzeni publicznej. Podobnie wygląda sytuacja w przypadku urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego, czyli progów zwalniających, czy też blokad parkingowych. W tym wypadku osobą decyzyjną także jest właściciel lub zarządca drogi. Trzeba jednak pamiętać, że jeżeli droga posiada kilku właścicieli, musimy mieć zgodę każdego z nich.